وضعیت راننده فاقد گواهینامه در صورت تقصیر یا بدون مقصر شناخته شدن در تصادف
مطابق قانون اگر شخص فاقد گواهینامه مبادرت به رانندگی نماید و در این حین باعث تصادف شود بیمه خسارات وارده به شخص ثالث زیان دیده را جبران خواهد کرد ولی تمام مبالغ را از راننده مقصر فاقد گواهینامه یا دارنده گواهینامه غیر مرتبط خواهد گرفت
البته جالب است بدانید اگر شخص زیان دیده غیر مقصر گواهینامه نداشته باشد بیمه مکلف است تمام خسارت او را پرداخت کند و نمی تواند برای دریافت مبلغی به او مراجعه نماید
مثال
اگر الف که فاقد گواهینامه است و دو دوستش نیز در خودرو حضور دارند با خودروی آقای ب برخورد نماید و الف مقصر شناخته شود بیمه هیچ خسارتی به خود الف پرداخت نمی کند اما خسارات دوستانش و خودروی ب را پرداخت می نماید اما برای مبالغ پرداختی حق مراجعه به او را خواهد داشت
در فرضی دیگر الف که گواهینامه ندارد ، در صورتی که مقصر صد در صد طرف مقابلش باشد بیمه به طور کامل خسارت را پرداخت می کند و اگر هر دو پنجاه پنجاه مقصر شناخته شوند ، باید خسارتی که به طرف مقابل وارد شده و بیمه آن را پرداخت کرده را برگرداند و فقط مستحق دریافت خسارت تعلق گرفته به خودش خواهد بود ( عملا پولی را که از بیمه طرف مقابل می گیرد بعدا باید به بیمه خودش پرداخت نماید )
نکته بسیار مهم : هرگز بدون داشتن بیمه شخص ثالث ( عدم تمدید همانند نداشتن آن است ) حتی ماشین را تا نانوایی هم نبرید و تهیه بیمه بدنه نیز احتیاط بسیار مفیدی خواهد بود
مواد قانونی
مجازات رانندگی بدون گواهینامه
ماده ۷۲۳ از کتاب پنجم قانون مجازات ( تعزیرات ) : هر کس بدون گواهینامه رسمی اقدام به رانندگی و یا تصدی وسایل موتوری که مستلزم داشتن گواهینامه مخصوص است، بنماید و همچنین هر کس به موجب حکم دادگاه از رانندگی وسایل نقلیه موتوری ممنوع باشد به رانندگی وسائل مزبور مبادرت ورزد برای بار اول به حبس تعزیری تا دو ماه یا جزای نقدی تا ۰۰۰ /۰۰۰ /۱۰ ریال و یا هر دو مجازات و در صورت ارتکاب مجدد به دو ماه تا شش ماه حبس محکوم خواهد شد.
بند ج ماده ۱۰ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی : در صورتیکه راننده بدون داشتن گواهینامه مبادرت به رانندگی نماید وسیله نقلیه متوقف و راننده به مرجع قضائی معرفی میگردد.
مجازات رانندگی بدون گواهینامه منجر به فوت ( آیا قتل عمد ارتکاب یافته است ؟ )
مطابق قانون اگر فرد فاقد گواهینامه باعث فوت سرنشین خودرو خود یا خودرو دیگر شود رفتار او در صورت نداشتن انگیزه و عمد برای ایجاد تصادف نمی تواند مصداق قتل عمد تلقی گردد
و به زندان و پرداخت دیه و حسب مورد به محرومیت از رانندگی با وسایل نقلیه محکوم خواهد شد
ماده ۷۱۸ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات مجازات رانندگی بدون پروانه ( گواهینامه ) را بیان نموده است که این ماده و مواد مرتبط با آن در ادامه آمده است
ماده ۷۱۴ – هرگاه بی احتیاطی یا بی مبالاتی یا عدم رعایت نظامات دولتی یا عدم مهارت راننده (اعم از وسائط نقلیه زمینی یا آبی یا هوایی) یا متصدی وسیله موتوری منتهی به قتل غیرعمدی شود مرتکب به شش ماه تا سه سال حبس و نیز به پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه اولیای دم محکوم می شود.
ماده ۷۱۵ – هرگاه یکی از جهات مذکور در ماده (۷۱۴) موجب مرض جسمی یا دماغی که غیرقابل علاج باشد و یا از بین رفتن یکی از حواس یا از کارافتادن عضوی از اعضاء بدن که یکی از وظایف ضروری زندگی انسان را انجام می دهد یا تغییر شکل دائمی عضو یا صورت شخص یا سقط جنین شود مرتکب به حبس از دو ماه تا یک سال و به پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه مصدوم محکوم می شود.
ماده ۷۱۶ _ هرگاه یکی از جهات مذکور در ماده (۷۱۴) موجب صدمه بدنی شود که باعث نُقصان یا ضعف دائم یکی از منافع یا یکی از اعضای بدن شود و یا باعث از بین رفتن قسمتی از عضو مصدوم گردد، بدون آنکه عضو از کار بیافتد یا باعث وضعِ حَمل زن قبل از موعد طبیعی شود مرتکب به حبس از یک ماه تا سه ماه و پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه مصدوم محکوم خواهد شد.
ماده ۷۱۷ _ هرگاه یکی از جهات مذکور در ماده (۷۱۴) موجب صدمه بدنی شود مرتکب به حبس از پانزده تا هفتاد و پنج روز و پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه مصدوم محکوم می شود.
ماده ۷۱۸ – در مورد مواد فوق هرگاه راننده یا متصدی وسایل موتوری در موقع وقوع جرم مست بوده یا پروانه نداشته یا زیادتر از سرعت مقرر حرکت می کرده است یا آن که دستگاه موتوری را با وجود نقص و عیب مکانیکی مؤثر در تصادف به کارانداخته یا در محل هایی که برای عبور پیاده رو علامت مخصوص گذارده شده است، مراعات لازم ننماید و یا از محل هایی که عبور از آن ممنوع گردیده است رانندگی نموده به بیش از دو سوم حداکثر مجازات مذکور در مواد فوق محکوم خواهد شد. دادگاه می تواند علاوه بر مجازات فوق مرتکب را برای مدت یک تا پنج سال از حق رانندگی یا تصدی وسایل موتوری محروم نماید.
تبصره – اعمال مجازات موضوع مواد (۷۱۴) و (۷۱۸) این قانون از شمول بند (۱) ماده (۳) قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن درموارد معین مصوب ۲۸ /۱۲ /۱۳۷۳ مجلس شورای اسلامی مستثنی می باشد.
ماده ۷۱۹ – هرگاه مصدوم احتیاج به کمک فوری داشته و راننده با وجود امکان رساندن مصدوم به مراکز درمانی و یا استمداد از مأمورین انتظامی از این کار خودداری کند و یا به منظور فرار از تعقیب محل حادثه را ترک و مصدوم را رها کند حسب مورد به بیش از دو سوم حداکثر مجازات مذکور درمواد (۷۱۴) و (۷۱۵) و (۷۱۶) محکوم خواهد شد. دادگاه نمی تواند در مورد این ماده اعمال کیفیت مخففه نماید.
تبصره ۱ – راننده در صورتی می تواند برای انجام تکالیف مذکور در این ماده وسیله نقلیه را از صحنه حادثه حرکت دهد که برای کمک رسانیدن به مصدوم توسل به طریق دیگر ممکن نباشد
تبصره ۲ – در تمام موارد مذکور هرگاه راننده مصدوم را به نقاطی برای معالجه و استراحت برساند و یا مأمورین مربوطه را از واقعه آگاه کند و یا به هر نحوی موجبات معالجه و استراحت و تخفیف آلام مصدوم را فراهم کند دادگاه مقررات تخفیف را درباره او رعایت خواهد نمود.
بدون دیدگاه